23 lutego obchodzimy Światowy Dzień Walki z Depresją - Informacje - Komenda Powiatowa Policji w Zduńskiej Woli

Depresja – najczęściej kojarzy się ze złym nastrojem, niechęcią do życia, smutkiem. Gorszy dzień może zdarzyć się każdemu. Jeśli jest ich jednak coraz więcej, może to być objaw choroby, która wymaga pomocy specjalisty. Tej choroby nie wolno lekceważyć, a dotkniętych ją chorych stygmatyzować.
Jak bezwzględna jest depresja? Statystyki (nierzadko zaniżone ze względu na to, iż część chorych ukrywa swoją chorobę i nie zgłasza się do lekarza lub też podejmuje leczenie w placówkach prywatnych) wyraźnie obrazują, że stała się wręcz schorzeniem cywilizacyjnym. Według alarmujących danych pochodzących z WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) do roku 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie. Dlaczego tak się dzieje? Kryzys wywołany pandemią, negatywne informacje, które napływają codziennie z całego świata, to tylko niektóre elementy, które umożliwiają depresji stopniowe wnikanie do ludzkiej psychiki. Należy zaznaczyć, że wiek, status społeczny, tudzież finansowy – to zmienne, które depresja całkowicie ignoruje, niejako „demokratyzując” swoją podatność wśród populacji.
Smutek, anhedonia (brak odczuwania radości), zaniżona samoocena, która rujnuje poczucie sprawczości - to główne objawy depresji, która może prowadzić do tragicznych skutków.
Co zrobić i jak zwracać się do osoby, która choruje na depresję? Pamiętajmy, że samoocena osoby chorej jest obniżona, należy więc działać i rozmawiać w sposób nienachalny oraz uważny. Postaraj się używać zwrotów:
    • „Wierzę w ciebie”
    • „Mogę sobie tylko wyobrazić, co przeżywasz, bez względu na wszystko, zawsze jestem z tobą”
    • „Zróbmy coś razem, jak mogę ci dzisiaj pomóc?”
    • „Możesz na mnie liczyć w każdej sytuacji, zawsze będę cię wspierał”
    • „Jesteś dla mnie ważną osobą”
    • „Każdy ma prawo do słabości”
Jak wspierać innych w depresji? Kieruj się kilkoma przydatnymi zasadami:
    1. Nie bądź zbyt szybki, nie przytłaczaj chorego rozpędem i rozmachem swego działania.
    2. Nie rób za chorego wszystkiego, pozostaw margines dla jego aktywności.
    3. Nie uszczęśliwiaj na siłę. Uzgadniaj z chorym zakres i kierunek pomocy.
    4. Spróbuj zachęcić chorego do ćwiczeń fizycznych – ale nie na siłę. Najpierw wystarczy coś małego, np. 5-minutowy spacer, a wraz z poprawą samopoczucia można zwiększać czas i intensywność ruchu.
    5. Bądź wytrwały. Wielokrotnie powtarzaj, że będzie dobrze, że z depresji można się wyleczyć – i nie trać przy tym cierpliwości.
    6. Unikaj łatwego pocieszania i komunałów. Nie mów np. „Przesadzasz”, „Ogarnij się”, „Rusz się”, „Mnie też nie jest łatwo”. To bardzo zraża osoby chore i sprawia, że czują się jeszcze bardziej niezrozumiane i samotne.
    7. Nie podważaj autorytetu lekarza. Ważne, aby pacjent mu wierzył.
    8. Jeśli osoba chora będzie mówić o samobójstwie, informuj o tym lekarza i inne bliskie osoby, nawet jeśli poprosiła Cię o zachowanie tajemnicy.

Pamiętajmy, że są specjaliści, którzy w profesjonalny sposób mogą udzielić pomocy i porady:

• stopdepresji.pl
• 116 123 Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie emocjonalnym, czynny przez 7 dni w tygodniu w godz. 14.00–22.00.
• 116 111 Bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży, czynny całą dobę przez 7 dni w tygodniu.
• 800 108 108 Bezpłatny telefon wsparcia, czynny od poniedziałku do piątku w godz. 14.00–20.00.
• 800 121 212 Bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Rzecznika Praw Dziecka, czynny całą dobę przez 7 dni w tygodniu.

sierżant sztabowy Katarzyna Biniaszczyk